Afwijkende stand van de ogen ten opzichte van elkaar, waarbij de visuele as van het ene oog niet gericht is op hetzelfde punt als de visuele as van het andere oog.Wanneer we een voorwerp fixeren, zijn normaal onze beide ogen met de fovea, de gevoeligste plaats van het netvlies, gericht op dit voorwerp. Bij scheelzien of strabisme is dit niet het geval: één of beide ogen neemt een afwijkende stand in, waardoor beide ogen niet op hetzelfde punt gericht zijn. In elk oog wordt het voorwerp dus op een andere zone van het netvlies geprojecteerd, met twee verschillende beelden tot gevolg. Dit leidt bij volwassenen tot dubbelzien. Bij jonge kinderen, waarbij het visueel systeem nog niet volledig uitgerijpt is, is dit niet zo. Het hinderlijke dubbelbeeld wordt door de hersenen weggefilterd, het beeld dat via het afwijkende oog binnenkomt wordt onderdrukt. Dit mechanisme noemt men ook suppressie. Ten gevolge van deze suppressie zullen de zenuwbanen tussen het afwijkende oog en de visuele cortex zich minder goed ontwikkelen, wat leidt tot een lui oog. Strabisme komt voor bij ongeveer 4% van de kinderen onder de zes jaar.
